Οικολογία και Ψυχανάλυση

"Γειτονιές σε Δράση. Αλληλεγγύη Οικολογία Πολιτισμός"
Υποψήφια Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Ελεάννα Ιωαννίδου

«Πολύχρωμη Πόλη με σεβασμό στον άνθρωπο και την φύση»

Αναστασία Πιμπιλίδου

Κλινική Ψυχολόγος-Ψυχαναλύτρια
Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος

Λίγα λόγια για μένα:

Γεννήθηκα στο Μακροχώρι Βεροίας. Είμαι ποντιακής καταγωγής, τρίτη κόρη της οικογενείας.

Σπούδασα στο Πανεπιστήμιο Universite Paris VII - Denis Diderot του Παρισιού, Κλινική Ψυχολογία και Ψυχανάλυση, D.E.S.S. και D.E.A., διδακτορικού επιπέδου.

Ψυχαναλύθηκα από την Feya Reggio, ελληνίδα, μαθήτρια της Ψυχαναλύτριας Françoise Dolto.

Αποφάσισα να επιστρέψω στη Θεσσαλονίκη, για έναν έρωτα.

''Να πάς στον Άντρα'' μου είπε η κυρία Reggio.

Έκτοτε κατοικώ και εργάζομαι εδώ.  Είμαι μητέρα του Θωμά, είκοσι χρόνων.

Εργάσθηκα αρχικά στον Συμβουλευτικό Σταθμό και Παιδικό Σταθμό του Δήμου Θεσσαλονίκης και στην συνέχεια στο Παιδοψυχιατρικό Τμήμα του Γενικού Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, όπου ασκώ το λειτούργημά μου μέχρι σήμερα.

Η θεραπευτική μου πείρα αποδεικνύει πόσο ζωτικής σημασίας είναι η αγάπη, ο σεβασμός, η φροντίδα, η προστασία και οι ηθικές αξίες εκ μέρους των γονέων, για την ψυχή του παιδιού.

Ο πατέρας μου Γεώργιος, γεωργός, υπεύθυνος της αγάπης μου για την φύση.
                 
Η μητέρα μου, Χρυσούλα, γλυκιά, όμορφη, με λατρεία για τα λουλούδια, την οποία μου μετέδωσε. Και οι δύο μου έμαθαν να σέβομαι και να εκτιμώ τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Έτσι, παράλληλα με την ενασχόληση μου με την ανθρώπινη ψυχή, περιποιούμαι και απολαμβάνω τα λουλούδια στο μπαλκόνι μου, ενώ καλλιεργώ βιολογικά λαχανικά στο Αγρόκτημα της Γεωπονικής Σχολής Θεσσαλονίκης.

Δεν είμαι κάτοχος αυτοκινήτου και παρότι με ευχαριστεί να μετακινούμαι με τα πόδια, η πόλη μας αποθαρρύνει και δυσκολεύει τους πεζούς.

Η Θεσσαλονίκη έχει ανάγκη από την αγάπη και την φροντίδα μας.

Οι ''Γειτονιές σε δράση'' μας καθιστούν ενεργούς πολίτες, για να φροντίσουμε, όλοι μαζί, να έχουμε μια ευχάριστα βιώσιμη Θεσσαλονίκη!

Να την ΞΑΝΑΕΡΩΤΕΥΤΟΥΜΕ!!!

Στοιχεία επικοινωνίας:

Διεύθυνση: Οδός Αριστοτέλους 23, 54624, Θεσσαλονίκη

Τηλέφωνα: 2310-277040, 697 93 54 716

e-mail: anastasiapimpilidou@yahoo.gr

Προσωπική Ιστοσελίδα: Pimpilidou.blogspot.gr '' Ψυχαναλυτική Εμπειρία''

Facebook: www.facebook.com/anastasia.pimpilidou

Αγάπη: Το Καλύτερο Δώρο Των Χριστουγέννων

Ποιό είναι το καλύτερο δώρο των Χριστουγέννων;

Η Αγάπη.

Κυρίως για τα παιδιά και με το σωστό τρόπο, κάθε μέρα.

Η θεραπευτική μου εμπειρία με δίδαξε ότι  αγαπάω ένα παιδί σημαίνει:

Το φροντίζω στοργικά .

Το νανουρίζω.

Το παρηγορώ όταν κλαίει.

Το ακούω, του μιλώ.

Ρωτάει και απαντώ.

Προσπαθεί, το βοηθώ. 

Παίζω μαζί του, πηγαίνουμε βόλτα.

Του δείχνω την  φύση, τα δένδρα, τα πουλιά, τον ουρανό, την πόλη, τον κόσμο.

Ευθύνομαι γι'αυτό, είναι χρέος μου, όχι μπελάς. Δεν δυσανασχετώ.

Δέχομαι την επιθυμία του, λέγοντας "Ναι".

Την αρνούμαι, λέγοντας σοβαρά "Όχι".

Κατανοώ τον πόνο του, τον θυμό του, τη ζήλεια του.

Ρωτάω, περιμένω, δεν πιέζω. Θα μιλήσει, θα χαρεί. 

Το σέβομαι, το προστατεύω.

Του διαβάζω, για μάθει να διαβάζει, ώστε να παίρνει δύναμη απ' την γνώση.

Επιθυμώ να γίνει ανεξάρτητο κι ευτυχισμένο.

Δεν το κρατώ προσκολλημένο επάνω μου, για να μην το φυλακίσω.

Δεν το χτυπάω, δεν ξεσπάω στο παιδί.

Δεν το κακοποιώ σωματικά ή ψυχικά, γιατί εγκληματώ.

Δεν κατηγορώ τον πατέρα του ή την μητέρα του, γιατί του μαχαιρώνω την καρδιά.

Δεν το εγκαταλείπω ποτέ.

Αγαπάω όλα τα παιδιά, το δικό μας, το ξένο, το ορφανό, αυτό που μεγαλώνει μόνο με την μητέρα του ή τον πατέρα του.

Το αγαπάω και το έχω στο μυαλό και στην ψυχή μου κάθε στιγμή, πάντοτε.

Το τρέφω πρώτα με αγάπη, την ισχυρότερη τροφή, που είναι η ψυχική.

Η αγάπη είναι χρέος, χαρά, ας την δώσουμε σε κάθε παιδί που την έχει ανάγκη ως δώρο ψυχής, διότι είναι ο αστείρευτος πλούτος του καθενός μας, το πιο χρήσιμο συναίσθημα για να μεγαλώσει σωστά ενα παιδί, ώστε να γίνει ένας ευτυχισμένος άνθρωπος.

Γι'αυτό τον λόγο, η Αγάπη πρέπει να φωλιάσει στην παιδική ψυχή. 

Mόνο έτσι, δεν θα φύγει ποτέ απ'εκεί.

Αν θέλουμε να την συνοδεύσουμε με ένα μικρό δωράκι, ας είναι ένα βιβλίο, ένα παιχνιδάκι, μία παράσταση, μία επίσκεψη σε συγγενείς, ή απλά έναν καλό λόγο, μιά τρυφερή αγκαλίτσα.

Καλά Χριστούγεννα σε όλους!

Ποιος μπορεί να βοηθήσει την μητέρα να γίνει ''καλή μητέρα''; Ο πατέρας! (μέρος 2ο)

Ο πραγματικός πλούτος είναι η δημιουργία ενός σωστού παιδιού.

Είναι η καλύτερη επένδυση, η αποδοτικότερη σε προσωπικό επίπεδο, πλαισιωμένη από μια αρμονική σχέση γονέων.
Ο πατέρας μπορεί να φέρει αυτήν την αρμονία και ισορροπία παρεμβαίνοντας στην σχέση μητέρας παιδιού από την αρχή της ζωής του παιδιού.

Παράκληση προς τους πατέρες: ''ποτέ μη αφήσετε μόνη την μητέρα στο μεγάλωμα του παιδιού''. Να είσθε πάντα παρόντες και συμμετέχοντες. Προλαμβάνετε προβλήματα και παθολογικές καταστάσεις μεταξύ μητέρας - παιδιού και είσθε συνυπεύθυνοι .

Ο πατέρας δεν είναι μόνον για να δίνει το σπέρμα του, τ' όνομα του, τα λεφτά του και να ασχολείται με την δουλειά του χωρίς να παρεμβαίνει στο μεγάλωμα του παιδιού. Ίσα ίσα πρέπει να μην επιτρέπει την αποκλειστικότητα της δυαδικής σχέση μητέρας - παιδιού. Οφείλει να παρεμβαίνει και να συμμετέχει  στην καθημερινή ζωή του παιδιού.

Ο πατέρας είναι πάρα πολύ σημαντικός! Αρκεί να το γνωρίζει ο ίδιος, και η γυναίκα του, μητέρα του παιδιού τους, να του το αναγνωρίσει, να του το δείχνει, έχοντάς τον στην καρδιά της, δίνοντάς του την θέση του στο κρεββάτι της, στο σώμα της, στο μυαλό της.

Ο άντρας - πατέρας έχει υποχρέωση στον εαυτό του συνειδητοποιήσει την σημαντικότητά του στη ζωή της γυναίκας του και του παιδιού του, να διεκδικήσει την θέση του και τον ρόλο του στην οικογένεια του.

Ο πατέρας είναι εξίσου σημαντικός  με την μητέρα!
Ένας πατέρας είναι σωτήρας μητέρας και παιδιού!!

Άνδρες πατέρες, θα επανέλθω στο θέμα ''πατέρας''!
Μέχρι τότε, σας παρακαλώ μην πάτε να κοιμηθείτε στον καναπέ!

Ποιος μπορεί να βοηθήσει την μητέρα να γίνει ''καλή μητέρα''; Ο πατέρας! (μέρος 1ο)

   
Ποιος μπορεί να βοηθήσει την μητέρα να γίνει ''καλή μητέρα'';

Ο πατέρας του παιδιού, απαντώ!

Ο άνδρας πού ενωμένος ερωτικά μαζί της, της πρόσφερε το σπέρμα του γενναιόδωρα και εκείνη το δέχτηκε με χαρά  στο σώμα της. Και όπως οι δυο τους αγκαλιάστηκαν με λαχτάρα ο ένας για τον άλλον, η ένωση τους έφερε καρπό ζωής.
Έτσι ο άνδρας γίνεται πατέρας με την γόνιμη εκσπερμάτιση του και η γυναίκα μητέρα νιώθοντας τα πρώτα σκιρτήματα ζωής μέσα της.

Ο πατέρας έχει χρέος να συνοδεύει με την αγάπη  και την φροντίδα του, την εγκυμονούσα γυναίκα του σ' όλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Έχει χρέος ευθύνης ως προς τον εαυτό του, την γυναίκα του και το παιδί τους.Αυτή είναι η επιθυμητή θέση του πατέρα, κυρίως αυτές τις στιγμές. Να είναι δίπλα τους!

Τον χρειάζονται τόσο πολύ!
Και το μωρό τα νιώθει όλα!
Ακούγεται απίστευτο, είναι όμως αλήθεια!
Ναι, το μωρό νιώθει, προσλαμβάνει, κάθε λέξη, χαράς και τρυφερότητας του ζευγαριού!

Θα το διαπιστώσετε, αν θυμηθείτε την εγκυμοσύνη σας, την γέννα και οποιοδήποτε γεγονός που συνέβη τότε στο οικογενειακό ή επαγγελματικό σας περιβάλλον επηρεάζοντας ή διαταράσσοντας την γαλήνη μητέρας και μωρού.

Η προστασία του πατέρα θεωρείται απαραίτητη, ακριβώς, για να προφυλάξει μητέρα και μωρό από δυσάρεστες καταστάσεις τις οποίες το μωρό θα εκδηλώσει μετά την γέννησή του όχι για να ''παιδέψει'' την μητέρα όπως πολύ συχνά λένε οι μητέρες, αλλά για να "ζητήσει κατανόηση και ανακούφιση στον πόνο'' που προκλήθηκε  από κάποιο γεγονός που τάραξε την ψυχική του ηρεμία χωρίς να μπορούν οι γονείς να διανοηθούν την επίδραση του στο παιδί τους.

Ο πόνος αυτός μπορεί να είναι μία γκρίνια, μία ανησυχία, δυσκολία ύπνου, πονάκια κλπ .
Το σύμπτωμα είναι σωματικό, ο λόγος σωματοποίησης ψυχικός.

Γι' αυτόν το λόγο, παρακαλώ όλους τους πατέρες, να φροντίζετε ψυχικά την γυναίκα σας, ιδιαιτέρως
την περίοδο της εγκυμοσύνης και τον πρώτο χρόνο του παιδιού.
Να είσθε προστατευτικοί , γλυκείς και να μοιράζεστε τις αγωνίες της μαζί της.
Να την καθησυχάζετε λέγοντας την ότι δεν είναι μόνη, ότι είσθε μαζί της. Το έχει ανάγκη η ίδια σαν γυναίκα και μέλλουσα μητέρα.

Μην απομακρύνεστε σκεπτόμενοι ότι είναι έγκυος και ασχολείται με τον εαυτό της και το μωρό.
Ίσως να μην είναι τόσο δοτική προς εσάς, κυρίως ερωτικά. Ζητήστε της να είναι.
Μην την αντικαταστήσετε με άλλη αυτήν την περίοδο μόνο γι' αυτόν τον ερωτικό λόγο.
Θα το νιώσει και θα ταραχτούν πολύ, μητέρα και παιδί.

Επίσης, οι άντρες αγχώνεσθε για τα έξοδα του μωρού.
Η πολυτέλεια είναι παντελώς άχρηστη όταν η  ψυχική κατάσταση μητέρας και μωρού δεν είναι προστατευμένη.

Η εγκυμοσύνη και ο πρώτος χρόνος του μωρού θεμελιώνουν την ψυχική υγεία του παιδιού.
Η ψυχική προστασία του πατέρα είναι πρωταρχικής σημασίας, γι' αυτόν το λόγο είναι πρωτίστως αναγκαία.

Η υλική φροντίδα έρχεται δεύτερη. Αντιπροσωπεύει την πληρωμή βασικών αναγκών του μωρού.
Ας αποφεύγετε τάσεις της μόδας και οικονομική επίδειξη .
Το μωρό δεν είναι μοντέλο για αξεσουάρ...

Ποια μητέρα είναι καλή; (μέρος 2ο)

Γιατί τόσο δυνατός δεσμός;

Η  μητέρα έχει ένα μοναδικό  σωματικό και ψυχικό δεσμό  με το παιδί της ο οποίος αρχίζει από την πρώτη στιγμή της ύπαρξης του.
Μεγαλώνοντας μέσα στο σώμα της ενώνεται, γίνεται ένα με αυτήν και όλον τον συναισθηματικό της κόσμο.
Το παιδί γίνεται ένα με την μητέρα!
Η γέννηση του μωρού είναι ο πρώτος τους αποχωρισμός !
Πόσο αναγκαίος !
Αλλιώς δεν μπορεί να υπάρξει  γέννηση!
Αυτός ο αποχωρισμός φέρνει το μωρό στην αγκαλιά της  μητέρας!
Υψίστη Χαρά! Χαρά ζωής και δημιουργίας!

Όσο φυσιολογικός είναι ο δεσμός  με την μητέρα εξ' ίσου φυσιολογικός είναι ο αποχωρισμός!
Όπως γεννήθηκε και άφησε το σώμα της, έτσι  πρέπει να αφήσει την αγκαλιά της, για να μπορέσει να ζήσει και να μεγαλώσει κανονικά.

Κάθε μητέρα επιθυμεί να είναι ''καλή μητέρα'' .
Κάθε μητέρα έχει μέσα στη ψυχή της μία άλλη μητέρα, τη δική της, και η μητέρα της την δική της, πριν απ' αυτήν.
Μία γενεαλογία μητέρων, κάθε μία επηρεαζόμενη από την προηγούμενη.

Ποια μητέρα είναι καλή; (μέρος 1ο)

Πώς είναι η ''καλή μητέρα'';

Ποιά είναι ,τι κάνει για να είναι ''καλή μητέρα'';
               
''Καλή Μητέρα είναι η μητέρα την οποία μπορούμε να την αφήσουμε, δηλαδή να μπορούμε να αποδεσμευτούμε από  αυτήν", λέει η Φρανσουάζ Ντολτό.

Η απάντηση είναι απλή, σοβαρή, ψυχαναλυτική, θεραπευτική και δύσκολη στην κατανόηση και στην συνειδητοποιησή της, ιδιαίτερα από την ελληνίδα μητέρα .

Η προσωπική μου εμπειρία επιβεβαιώνει  την τόσο απλή ανάγκη του παιδιού να αποδεσμεύεται από την μητέρα και την δυσκολία της μητέρας να το αφήσει να αποδευσμευτεί                          

Σοβαρό θέμα , ζωτικής σημασίας ,μία αποφασιστική στιγμή για την ζωή του παιδιού.

(η συνέχεια στο 2ο μέρος την Πέμπτη 30 Μαΐου)

Το όνομα και η βάπτιση του παιδιού μας (μέρος 2ο)

Ο πρώτος μου ασθενής, επιστρέφοντας από το Παρίσι, ήταν ένα πολύ ζωηρό αγοράκι. Οι γονείς ταλαιπωρημένοι από τα έντονα γαστρεντερολογικά προβλήματα του Θ. τον κρατούσαν και οι δύο για να τον φέρουν για θεραπεία. Παρ' όλες τις δυσκολίες, γιατί φθάνοντας ο Θ. φώναζε ''θα τα γκρεμίσω όλα'', ήταν συνεπείς και συνεργάσιμοι και έφευγαν και οι τρεις τους ήρεμοι και χαμογελαστοί. Η θεραπεία, μία φορά την εβδομάδα, πήγε καλά και προς το τέλος, αφού τα σωματικά και ψυχικά του προβλήματα ξεπεράστηκαν, ο Θ. ήρθε μια μέρα χαρούμενος και μου είπε το εξής.
       
"Κυρία Αναστασία, θέλω να ξεβαπτισθώ!"
Του λέω ''αυτό που θέλεις δεν μπορεί να γίνει! Πες μου όμως, γιατί το θέλεις;''
''Θέλω να ξεβαπτισθώ σου λέω'', μου επανέλαβε με επιμονή και αποφασιστικότητα!
         
Μας εξήγησε τον λόγο. Δεν ήθελε να έχει το όνομα του παππού. Ο παππούς ήταν καλός, η γιαγιά όμως τους ''έσκαγε'' όλους. Κατάλαβα ότι ήθελε να πονέσει την γιαγιά του. Εξήγησα την ερμηνεία μου στον ίδιο και στους γονείς και οι γονείς έδειξαν κατανόηση στον γιο τους και σε μένα. Είχαν υποφέρει όλοι τους πολύ και δέχτηκαν να τον βοηθήσουν. Αποφάσισε ο Θ., ότι  θα προσπαθούσε για καιρό να ζητάει από τους συμμαθητές του και όλον τον γνωστό κόσμο να τον φωνάζουν με άλλο όνομα.
Το δέχτηκε και μας ανακοίνωσε ότι θα τον φωνάζουν από τώρα Δ. όπως τον Άγιο προστάτη της περιοχής τους, όνομα που είχαν ήδη δώσει, επίσης στην Βάπτιση του. Το κατόρθωσε.

Ήταν, ίσως, ένα χρήσιμο δεύτερο όνομα, η ύπαρξη του οποίου, ολοκλήρωσε την θεραπεία του και ανακούφισε τον ίδιο και τους γονείς του.

Για το όνομα έχω πολλά να πω. Η μοναδική ίσως φορά που ένα διπλό όνομα αποδείχθηκε σωτήριο.
Τις πιο πολλές φορές, το διπλό όνομα είναι "κάλυψη", "καμουφλάζ" μιας κατάστασης άλυτης, όπως στην ιστορία που ανέφερα. Ένα "όνομα δικαιολογίας"!

Ένα όνομα χρειάζεται το παιδί!
Είναι όχι μόνο δύσκολο, ένα παιδί να το φωνάζουμε ''Δημητρομανώλη", όπως πρόσφατα είχα ένα άλλο μικρό ασθενή, αλλά δεν φέρει τίποτα καλό στο παιδί, παρά διχασμό και ένταση στη ψυχή του!

Θα θέλατε, ίσως να μπορούσατε να με ρωτήσετε: "εσείς κυρία Πιμπιλίδου τι θα κάνατε;"
   
Εγώ έδωσα το όνομα του πεθερού!

Η ψυχαναλύτρια μου στο Παρίσι, η κυρία Feya  Reggio, ελληνικής καταγωγής, μου έδωσε όλη τη γνώση της και με τίμησε βαπτίζοντας η ίδια το γιο μας.
Δεν ήταν δυνατόν να μη κάνω το σωστό.

Έλεγα, "κυρία Reggio, δεν με θέλουν, ας βάλουμε ένα ακόμα όνομα". "Όχι", μου έλεγε, "ένα". "Να ενωθούν οι οικογένειες".

Το ίδιο έλεγα και στον πατέρα μου, ίδια απάντηση, αν και ήταν απλός γεωργός. Είχε την ίδια άποψη με τη νονά - ψυχαναλύτρια. "Όχι", έλεγε και εκείνος. Μου έλεγε ότι το σωστό είναι να παίρνει το παιδί το όνομα του παππού, γιατί κάποιοι παππούδες που δεν είχαν ακούσει το όνομα τους, πέθαναν με αυτόν τον καημό.

Ορίστηκε η πρώτη ημερομηνία της Βάπτισης. Ο παππούς και η γιαγιά δεν θέλησαν να έρθουν.
Ορίστηκε άλλη. Το ίδιο. Τελικά δεν ήρθαν! Η Βάπτιση, ευτυχώς έγινε! Το παιδί είχε μεγαλώσει! Ήταν ήδη δύο ετών.

Το όνομα του πατέρα του άντρα μου ακούστηκε μόνον από το παιδί μας! Μερικούς μήνες μετά την Βάπτιση, το είπε το ίδιο το παιδί στον παππού, τηλεφωνικά, και δύο ημέρες μετά, ο παππούς πέθανε!
Χρόνια αργότερα έμαθα πόσο πολύ είχε χαρεί ο παππούς μας!

Μέχρι σήμερα, οι συγγενείς του παππού, μας δίνουν τις ευχές τους στη γιορτή του!

Τα προβλήματα δεν λύνονται με κακίες!
Όταν αγαπάμε ένα άντρα, ας κυριαρχεί ο έρωτας, η γενναιοδωρία της γυναίκας!

Έκανα το σωστό! 

Προσωπικά νιώθω ικανοποιημένη και υπερήφανη!